MAHŞER

MAHŞER

Peyami Safa

1924

Ötüken Neşriyat

324 sayfa

Ağladım ben bu kitabı okurken.

*

Nihad Çanakkale’de savaşmış, omzundan yaralanmış, gazi olmuş, İstanbul’a dönüyor.

Yolda zannediyor ki onu güzel karşılayacaklar, bu vatan uğruna gazi olmuş bu evlada iyi bakacaklar.

Halbuki hiç öyle olmuyor.

Yalan dolan, rüşvetçilik, hırsızlık almış başını yürümüş. Bu ahlaksızlıkları yapıp zengin olanlar saygı görür olmuş.

Seniha Hanım ve kocası da bu tayfadan. Seniha Hanım, kadınlığını kullanarak bazı güç sahibi adamlardan çeşitli kazançlar sağlıyor. Kocası da bunu destekliyor.

Bu ailenin yanındaki akraba kızı Muazzez ise dünya tatlısı ve iyisi bir kız.

*

Nihad Seniha Hanım’ın kızı Perizad’a muallimlik etmek üzere bu insanlarla tanışıyor.

Muazzez’e aşık oluyor, Muazzez de ona.

*

Muazzez’i, Alaaddin adında bir kodaman ile evlendirmeyi planlıyorlar.

Bu nedenle Nihad ve Muazzez kaçıyor.

Birlikte sersefil bir hayata başlıyorlar.

Muazzez bu hayattan yakınmıyor ama Nihad’ın gururu çok kırılıyor.

Muazzez hasta oluyor. O hasta yatarken Nihad’ı hapse atıyorlar, ihtilal yanlısı konuşmaları nedeniyle.

Hapisten çıktığında Muazzez iyileşmiş oluyor ve yengesi Seniha Hanım’ı görmek istiyor. Nihad karşı çıkıyor.

Neticede Muazzez Seniha Hanım’a gidiyor. Birkaç gün sonra dönüyor ama Nihad küsmüş oluyor ona.

Ayrılıyorlar.

İkisi de birbirini çok özlüyor.

Ama Nihad iyice fena duruma geliyor. Bir yandan geçim sıkıntısı bir yandan Muazzez’in yokluğu, canına tak ediyor ve intihara karar veriyor.

İntihar mektubunu okurken kötü oldum ben, orada beni bir ağlama tuttu.

Nihad denize atıyor kendini. Denizde çırpınırken yaşamaya karar veriyor. Umut doluyor birden.

Çıkıyor.

Muazzez’i buluyor. “Ben yeniden dünyaya geldim, artık kuvvetli nefes alıyorum!” diyor.

Sonra sonsuza kadar mutlu yaşadılar diye umuyorum.